Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!

Bufo bufo - Ropucha szara
Bufo bufo
Ropucha szara
Hymenochirus boettgeri - karlik szponiasty
Hymenochirus boettgeri
karlik szponiasty
Rana graeca - Żaba strumieniowa
Rana graeca
Żaba strumieniowa
Alytes obstetricans - pętówka babienica
Alytes obstetricans
pętówka babienica
Cynops ensicauda - traszka riukiańska
Cynops ensicauda
traszka riukiańska

Rana arvalis - Żaba moczarowa

Odkrywca: Nilsson Rok: 1842 Nie wymaga rejestracji

Nazwa łacińska:

Rana arvalis
Nazwa polska: Żaba moczarowa
Nazwa niemiecka: Moorfrosche
Nazwa angielska: Moor frog

Rodzaj płaza:

Płazy bezogonowe

Długość życia :

11 lat

Wielkość samicy:

4-8cm

Wielkość samca:

4-8cm

Dostępność:

Niedostępny

Występowanie:

Środkowa i wschodnia Europa,zachodnia część Azji.

Biotop:

Głównie tereny otwarte, łąki ,pola,rzadziej lasy.

Kategoria zagrożenia:

LC - najmniejszej troski

Żywienie:

Drobne owady i bezkręgowce.

Typ pomieszczenia:

Nie dotyczy

Wielkość pomieszczenia:

Nie dotyczy

Temperatura °C:

np.W dzień XX°C, w nocy nie niżej niż YY°C

Wilgotność powietrza %:

np. W dzień XX-ZZ%, w nocy nie niżej niż XX-VV%.

Rozmnażanie:

W środkowei Europie odbywa się na przełomie marca i kwietnia. Samce mają charakterystyczne niebieskie ubarwienie godowe. Samica składa jednorazowo od 1000 do 2000 jaj. Rozwój kijanek trwa 2-3 miesiące.

Uwagi:

Żaba moczarowa jest zewnętrznie bardzo podobna do trawnej.Charakterystyczna cecha-to wyrażnie zaostrzony pysk i bardziej wysmukle ciało.

GATUNEK W POLSCE OBJĘTY CAŁKOWITĄ OCHRONĄ PRAWNĄ !!! ZABRANIA SIĘ JEGO ŁAPANIA I PRZETRZYMYWANIA !!!

Gatunek ten, zaliczający się do grupy tzw. "żab brunatnych", jest dość pospolity na terenie niżu. Żaby moczarowe żyją na mokrych łąkach i polach, na torfowiskach oraz w rzadkich lasach mieszanych czy liściastych. W okresie godowym, który rozpoczyna się pod koniec marca i trwa nie dłużej niż tydzień, przebywają w małych, płytkich zbiornikach wodnych. Zimowanie, rozpoczynające się zwykle pod koniec października, odbywają na lądzie, w różnych kryjówkach - np. pod pniami drzew czy w norkach innych zwierząt.

Są to płazy niewielkie, około 4-7,5 cm długości. Brzuch mają jasny, z niezbyt kontrastowymi plamami. Grzbiet brązowy z ciemniejszymi plamami. Na boku niedużej głowy występuje ciemna plama zwana maską, przechodząca przez oko i błonę bębenkową. Pysk ostro zakończony.

Żaby moczarowe odżywiają się zarówno pokarmem zwierzęcym, takim jak ślimaki, pająki, dżdżownice, mrówki, muchówki, chrząszcze i inne owady, jak również pokarmem roślinnym, choć w mniejszym stopniu.

W okresie godów samce przybierają intensywną błękitną barwę a ich podskórne worki limfatyczne napełniają się dużą ilością limfy. Barwa powstaje przez prześwitywanie limfy przez skórę. Samce gromadzą się na godowisku wcześniej, często wraz z samcami żaby trawnej, i wspólnie tworzą tzw. chóry, przywołując samice. Głos powstaje przez napełnianie parzystych rezonatorów znajdujących się na dnie jamy gębowej. Na palcach przednich łap samców w okresie godów wykształcają się duże, czarne, szorstkie narośla zwane modzelami godowymi, służące do przytrzymywania samicy. Samice w okresie godów mają małe szorstkie narośla na skórze grzbietu zwane perełkami godowymi.

Samice rozpoznają samce własnego gatunku dzięki wydawanym przez nie charakterystycznym odgłosom. Pary łączą się w ampleksus typu pachowego, po czym opadają na dno i składają skrzek w formie kłębu liczącego od 150 do 2500 sztuk. Jaja są czarne od góry, a białe od dołu, gdzie znajduje się biegun wegetatywny. Świeżo wyklute kijanki mierzą około 6 mm długości. Są roślinożerne. Szybko rosną i osiągają długość 4-5 cm. Wówczas przeobrażają się - najczęściej na przełomie czerwca i lipca.

Naturalnymi wrogami żab moczarowych są zaskrońce i ptaki drapieżne. Główne zagrożenie dla gatunku stanowi zanieczyszczenie środowiska, a także znikanie z krajobrazu miejsc rozrodu - różnorodnych oczek wodnych, przez ich zarastanie, zaśmiecanie oraz osuszanie.

Agata S.

Data modyfikacji: 2021-01-13 00:06